Flau’jae Johnson herschrijft de regels voor jonge vrouwen die atletische ambities in evenwicht brengen met artistieke expressie. De 22-jarige LSU senior – een NCAA-kampioen basketbalspeler die graag lid wil worden van de WNBA – is ook een opkomende rapper die getekend is bij Roc Nation, wat bewijst dat ‘multi-hyphenate’ haar veelzijdige carrière niet eens begint te vatten. Deze feestdagen spant ze zelfs onverwachte creatieve spieren aan als gezicht van de “Greatest Wrapper in the Game”-campagne van DICK’S Sporting Goods, waarmee ze haar speelse energie en kenmerkende zelfvertrouwen demonstreert terwijl ze een beslist onconventionele uitdaging aangaat: sportartikelen met flair inpakken.
Deze evenwichtsoefening is geen toeval. Hoewel ze een vroegere ‘uit bed rollen en gaan’-routine toeschrijft die haar door vroege basketbalsuccessen heeft geholpen, erkent Flau’jae dat die aanpak niet langer in haar veeleisende schema past. Ze heeft de hectische start van 05.00 uur verruild voor meer geaarde ochtenden die rond 06.30 of 07.00 uur beginnen, waardoor er tijd is voor rituelen die cruciaal zijn voor haar welzijn en prestaties.
“Het is nu zo anders omdat ik elke dag consistent moet zijn”, zegt ze, verwijzend naar de verschuiving van getalenteerd individu naar teamleider. “Mensen kijken naar mij op om de energie, de kennis en het vertrouwen te brengen.” Deze verwachtingen reiken verder dan de rechtbank; Flau’jae doorstaat het toezicht op sociale media, volgt een rigoureus trainingsregime en bereidt zich voor op het leven na het universiteitsbasketbal.
Om te midden van het lawaai geaard te blijven, heeft ze de kracht van kleine routines omarmd: haar bed opmaken zodra ze wakker wordt, 10 push-ups en 25 sit-ups voltooien, bidden, vitamines nemen en gembershots. “Ik probeer mijn telefoon niet aan te raken”, legt ze uit. Deze technische detox is essentieel om zichzelf te kunnen centreren voordat ze aan een veeleisende dag begint.
Flau’jae’s toewijding aan fitness gaat verder dan het behouden van haar basketbalvaardigheden. Ze put kracht uit het opbouwen van zichtbare spieren en uit trots wanneer een foto laat zien dat ‘mijn quadspieren er heel slecht uitspringen’. Buiten de verplichte oefensessies besteedt ze tijd aan gewichtheffen, wat bewijst dat atletische toewijding vele vormen aanneemt.
Dit seizoen markeert ook een nieuwe evolutie voor Flau’jae: een hernieuwde focus op persoonlijke stijl en presentatie. Ze heeft haar eens ongestoorde ‘rommelige’ look ingeruild voor opzettelijke outfits die haar zelfvertrouwen vergroten, zowel op als buiten het veld. De rituelen vóór de wedstrijd omvatten nu het bijwerken in de aangewezen basketbalsalon van LSU, waarbij Adele wordt neergeschoten om haar energie vóór de wedstrijd aan te wakkeren. “Zie er goed uit, voel je goed, speel goed”, beweert ze, en benadrukt het duidelijke verband tussen hoe ze zichzelf presenteert en haar prestaties.
Zelfs op oefendagen biedt de wetenschap dat ze wordt gefilmd voor toekomstige analyse een extra motivatie om er verzorgd uit te zien – een bewuste keuze die boekdelen spreekt over haar benadering van leiderschap als senior. Dit bewustzijn reikt verder dan persoonlijke presentatie; Flau’jae bewondert WNBA-spelers zoals Napheesa Collier, die niet bang zijn om voor zichzelf op te komen en te pleiten voor verandering, vooral als het gaat om spelerscompensatie.
‘Napheesa – net zoals zij zich uitsprak’, zegt Flau’jae, verwijzend naar Collier’s uitgesproken kritiek op de WNBA-commissaris: ‘Veel mensen doen dat niet. Veel mensen zijn er bang voor.’ Ze erkent de kracht van het geven van een voorbeeld en het eisen van een eerlijke behandeling, en wijst zelfs een slecht gecompenseerd NIL-aanbod in het begin van haar carrière af om haar waarde te demonstreren.
Terwijl Flau’jae haar laatste universiteitsseizoen doorloopt onder het toeziend oog van coach Kim Mulkey, vertrouwt ze op zowel haar veerkracht als het onwrikbare ondersteuningssysteem dat ze heeft ontwikkeld. De slopende praktijken onder Mulkey’s intense coachingstijl duwen haar voorbij de waargenomen grenzen, wat bewijst dat ware kracht ligt in het overwinnen van zelftwijfel. “Soms houden we onszelf tegen omdat we denken dat we niet meer verder kunnen, maar als je daar eenmaal overheen bent”, zegt Flau’jae, “denk je van: ‘Wauw, ik ben echt sterk.’”
Vooruitkijkend staat Flau’jae klaar om een onuitwisbare stempel te drukken op het basketbalveld en daarbuiten. Haar bereidheid om zichzelf creatief en professioneel uit te dagen, schept een krachtig precedent voor jonge atleten die grenzen willen doorbreken en succes op hun eigen voorwaarden willen herdefiniëren.
